Accepteren. Dat is moeilijk. Accepteren wordt vaak verkeerd opgevat.
Acceptatie is erkennen!
Acceptatie is niet berusten!
Er zit een groot verschil tussen erkennen en berusten. Als jij in een slechte situatie zit (geestelijk, lichamelijk, financieel, enz.) dan is berusten gelijk aan opgeven. Accepteren is erkennen en het startpunt om actie te ondernemen.
Een beetje cru voorbeeld: stel je hebt een ongeluk gehad en je hebt beide benen verloren. Dit is niet fijn en heeft een enorme impact. Als je berust in de situatie, dan ga je klagen over jezelf en verder niets doen. Je geeft de situatie de schuld. Dit is niet accepteren. Als je de situatie echt accepteert en erkent, dan weet je dat je hiermee moet gaan leven. Van daar uit kun je gaan kijken wat je nog wel kunt. Dit vergt veel mentale veerkracht.
Accepteren vergt veel oefening. Dit moet je leren door veel vallen en opstaan.
De pijlen van Boeddha
Wanneer Boeddha het over pijn en lijden had, dan sprak hij over 2 pijlen. De eerste pijl is degene die je rechtstreeks raakt (het fysieke ongemak). De tweede pijl is hoe jij daar op reageert: hoe ga je om met de pijn en de wond. Die tweede pijl kan nog veel meer pijn doen. Aan de eerste pijl kun je niks meer doen: die is er. Maar aan de tweede wel.
Vandaar deze spreuk van Boeddha:
“Pijn is onvermijdelijk. Eronder lijden is een keuze.”
Niet klagen
Niet klagen is ontzettend moeilijk trouwens. Lees hierover meer in het boek “21 dagen niet klagen”.