Het is een wat agressieve tekst. In het latijn heet het “Si vis pacem, para bellum”. De boodschap is helder: als je vrede wil, moet je (voor)bereid zijn om oorlog te voeren.
Dat is helaas de realiteit. Dit was altijd al zo, maar sinds het instorten van het Oostblok na de val van de Berlijnse muur in 1989 zijn we het vergeten. De vrede in Europa was zo fijn en mooi dat we vergeten zijn dat er helaas nog regimes bestaan, of kunnen opstaan, die niet de vredelievende kernwaarden delen die wij hebben. Dus dat betekent weer opnieuw: zorgen dat we onszelf kunnen verdedigen tegen staten die het niet zo nauw nemen met grenzen en vredelievende kernwaarden.
Helaas betekent dat investeren in een leger met flink verdedigend potentieel. Niet alleen maar een leger wat kan bijdragen aan vredesmissies en onderdeel is van de Navo.
En dit zou ook kunnen betekenen het weer opnieuw invoeren van de dienstplicht (samen met bijvoorbeeld een sociale dienstplicht keuze voor de dames en voor degenen die niet het leger in willen). Neem een voorbeeld aan Zwitserland; die hebben nog steeds dienstplicht en daardoor een leger van 400.000 mannen om op te roepen. Dan denk je wel drie keer na…
En ja zo’n leger kost meer geld. Dat moeten we maar voor de vrede op lange termijn over hebben.